تونی بنت (Tony Bennett)، آواز خان و موزیسین آمریکائی که روزگاری در شهرت و موفقیت و پول غوطه می‌خورد، در اواخر دهۀ 70 موفقیت و شهرتش رو به نزول گذاشت. در آن موقع او در شهر لس‌آنجلس در آمریکا زندگی می‌کرد، ازدواج او در حال از هم پاشیدن بود، بدهی‌های او بیشتر و بیشتر می‌شدند و به اعتیاد نیز روی آورده بود. اداره مالیات آمریکا به خاطر بدهی‌های مالیاتیش خانۀ او را تصرف کرده بود و در نتیجه تونی بنت بیشتر از پیش به الکل و مواد مخدر پناه آورده و یک بار در اثر استفاده زیاد از آن ها جان خود را از دست داد. او در کتاب بیوگرافی خود می‌گوید: “نوری طلائی و گرم و مطبوع من را در آغوش خود گرفت. احساس کردم که به سوی سفر و مقصدی بسیار خواستنی ره سپار هستم، ولی ناگهان دید من تغییر یافت و به بدنم برگشتم و دیدم که همسرم بالای سرم ایستاده است… در راه بیمارستان به یاد چیزی که یک بار مدیر من به من گفته بود افتادم. وقتی یکی از همکارانم در اثر استفاده از مواد مخدر درگذشته بود به من گفت که او در برابراستعدادهای خودش (که آنها را نابود کرده) گناه کار و مقصر است. الان این سخن کاملاً به قلب من نفوذ کرد. دانستم که باید تغییرات اساسی در زندگی خود بوجود بیاورم.”
بعد از این تجربه تونی بنت تغییراتی را که باید را بوجود آورد و نحوۀ زندگی کردنش بکلی تغییر کرده و کار حرفه‌ایش نیز جان تازه‌ای گرفت. او شروع به خواندن و نواختن برای نسلهای جوانتر کرد و در کالج‌ها و تئاترهای کوچک اجرای برنامه می‌کرد تا بالاخره قراردادی با کلمبیا رکوردز برای اجرای یک آلبوم امضاء کرد، با اینکه 11 سال بود که هیچ آلبوم جدیدی بیرون نداده بود. در نهایت تونی بنت یک جائزۀ پر پرستیژ گرمی (Grammy Award) را نصیب خود کرد.
